به گزارش تابناک : بیلت یادداشت خود را این‌طور آغاز می‌کند: بر اساس گزارش‌های منتشر شده، زمانی که مشاوران دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا نتوانستند برنامه‌ای برای بر هم زدن توافق هسته‌ای با ایران ارائه دهند، وی با نابسامانی اندکی روبرو شد.
ترامپ (با بی‌میلی زیاد) مجبور به تأیید پایبندی ایران به این توافق شد. اما مشاوران خود را مأمور کرد تا برنامه‌ای برای بر هم زدن این توافق ظرف چند ماه آینده ارائه کنند.
مطمئناً بر هم زدن توافق ایران خطرناک خواهد بود. این اقدام مسلماً پیامدی فراتر از «یک نابسامانی اندک» در اتاق بیضی خواهد داشت.
هیچ تردیدی وجود ندارد که ایران به تعهدات خود پایبند بوده است. این کشور مجموعه از بازرسی‌های سرزده را پذیرفته که در توافقنامه‌های بین‌المللی بی‌سابقه است. همان‌طور که آژانس‌های اطلاعاتی آمریکا بارها تأیید کرده‌اند، ایران در سال 2003 به بعد نظامی برنامه هسته‌ای خود پایان داد.
از آن به بعد آمریکا و دیگران حداقل در سطح سیاسی هشدار می‌دادند که صدام حسین در آستانه دستیابی به بمب هسته‌ای است. اگر واقعاً این‌طور بود، تهران بیشترین دلایل را برای باور اینکه عراق یک تهدید به شمار می‌رود، در اختیار داشت (صدام پیش‌تر به ایران حمله کرده بود) و بازدارندگی، واکنش معقولی بود. اما در آن زمان آمریکا با سرنگون کردن رژیم صدام به نفع ایران عمل کرد و بعد با بی‌میلی تصدیق کرد که برنامه هسته‌ای که از آن سخن می‌گفت، وجود ندارد. دیگر نیازی به برنامه تسلیحات هسته‌ای ایران نبود. پس‌ازآن، آژانس اطلاعات آمریکا به این نتیجه رسید که برنامه ایران متوقف شده است. بااین‌حال، به دلیل تردیدهای موجود، همچنان ترس تداوم برنامه تسلیحات هسته‌ای ایران را داشت.
اما اروپا خواهان صلح بود تا جنگ و سعی کرد یک آمریکای بی‌میل و یک ایران دو دل را وارد فرآیند دیپلماتیکی کند که در نهایت منجر به توافق هسته‌ای شد. این توافق به‌شدت مورد حمایت روسیه و چین قرار گرفت و از سوی شورای امنیت سازمان ملل تأیید شد.
بااین‌حال، ترامپ می‌خواهد از این توافق کناره بگیرد. تازه‌ترین تاکتیک او این است که باید بازرسی‌های ناگهانی و سرزده در سراسر ایران وجود داشته باشد. مطمئناً جامعه بین‌المللی و ایران از چنین اقدامی امتناع خواهند کرد، چراکه از بازی که در جریان است، آگاهی دارند. ترامپ در واکنش به این شرایط ممکن است به سمت پایان دادن به توافق و اعلام اینکه جنگ قریب‌الوقوع است، برود.
حتی ممکن است شاهد باشیم که رکس تیلرسون، وزیر خارجه آمریکا اظهاراتی هم در شورای امنیت سازمان ملل در این زمینه داشته باشد. این برشی از مسیر آغاز جنگ عراق است.
اروپا مطمئناً با این برنامه همراه نخواهد شد، یکی از دلایل عدم همراهی این است که سیستم بازرسی‌های دقیق که توافق به آن وابسته است را تضعیف می‌کند. اما دلیل اصلی این است که اروپا شاهد کارآمدی این توافق است- به‌هرحال این آمریکا است که دست به رفتارهای مشکوک می‌زند- و اروپا مسلماً هیچ تمایلی به شکل‌گیری دور تازه‌ای از درگیری‌ها در منطقه مرزی خود ندارد.
بیلت در پایان می‌نویسد: اما تصویر بزرگ‌تر را هم باید دید. آمریکا از توافق آب و هوایی پاریس خارج شده، بودجه سازمان ملل را کاهش داده و تردیدهایی را درباره ناتو و دیگر تعهدات تجاری امریکا ابراز می‌کند، بنابراین توافق ایران تنها درباره ایران نیست، بلکه در مورد حفظ اعتماد در نظم بین‌الملل است.
بنابراین اگر ترامپ به دنبال ایجاد نابسامانی با ایران باشد، باعث ایجاد نابسامانی با اروپا هم خواهد شد.
منبع : واشنگتن پست