به گزارش خبرگزاری تابناک کرمانشاه به نقل از ایرنا،استان کرمانشاه نیز از داشتن چنین گوهران نابی که از آنان به عنوان پیشروان نهضت اسلامی یاد می شود محروم نماند، ردپای این بانوان همواره در صحنه های مختلف انقلاب دیده می شود.
تکثیر و پخش اعلامیه ها و نوارهای امام با هدف رساندن پیام اسلامی، حضور زنان با حجاب اسلامی در انظار عمومی، از دیگر جلوه های مبارزه آنان با سیاست های رژیم پهلوی بود.
این زنان که تعدادی از آنان نیز فرزندان خود را در روزهای انقلاب و سال های جنگ از دست داده و تقدیم انقلاب اسلامی کرده اند در اثبات پایداری بر ارزش های دفاع مقدس روزهای تلخ، شیرین و یا آمیخته با هراس و دلهره را تجربه کرده اند.
مسجد جامع کرمانشاه به عنوان مهم ترین پایگاه برای جرقه های انقلاب و اجتماعات مردمی کرمانشاه بود و در این مکان انقلابیون با اجتماع و پایکوبی شعار «مرگ براین سلطنت پهلوی» را سر می دادند.
می توان گفت که جرقه های انقلاب در کرمانشاه از مسجد مرحوم آیت الله بروجردی (ره) زده شد آن هم در مراسم ختم حاج آقا مصطفی خمینی (ره) که به دعوت جامعه روحانیت کرمانشاه صورت گرفت که نقطه عطف این موضوع به دلیل توهینی بود که در روزنامه اطلاعات نسبت به حضرت امام (ره) صورت گرفت و موجب برانگیخته شدن خشم دوباره مردم شد.
این خشم آنچنان پیکره رژیم پهلوی را فرا گرفت که طولی نکشید نهضت حضرت امام (ره) از طریق انتشار بیانات، پخش صدا و اعلامیه و برگزاری مجالس ترحیم شهدا در استان ها گسترش پیدا کرد و بصیرت افزایی موجب آگاهی مردم به جنایات رژیم پهلوی و خیانت های رژیم شد.
مشوق زنان برای قیام می شدم
«بتول افسری» مادر شهید «ابوالحسن یاری» در گفت و گو با ایرنا به سال های مبارزه خود در روزهای انقلاب اشاره کرد و گفت: ۴۰ سال سن داشتم که با پسر شهیدم وارد فعالیت های انقلابی شدیم در آن روزها ابوالحسن در پاساژ طلوع کرمانشاه مغازه ای داشت و هر از چندگاهی به تهران سفر می کرد و با خود اعلامیه ها و نامه های امام خمینی (ره) را به کرمانشاه می آورد که بخشی از پخش آن را من تقبل می کردم.
وی که به صورت خانوادگی در تظاهرات علیه شاه شرکت می کرد، ادامه داد: برخی از بانوانی که از من اعلامیه دریافت می کردند هنوز با کارهای انقلابی و شخصیت برجسته امام خمینی (ره) آشنا نبودند، گاه می پرسیدند که چرا باید درگیر این کار شویم و یا از گرفتارشدن به دست نیروهای ساواک در هراس بودند که تلاش می کردیم با همراه کردن آنان در آیین ها و راهپیمایی ها از نگرانی آنان بکاهیم.
افسری، که گاه سرپرست دختران جوان در راهپیمایی ها می شد، افزود: توکل به خدا و سخنان نویدبخش امام راحل و پسرم موجب شده بود که برای این قیام ترسی به دل نداشته باشم، صبح هنگام پس از انجام کارهای خانه از همه دوستان و خانواده برای شرکت در راهپیمایی دعوت می کردم.
افسری افزود: به هنگام ظهر وقتی که نیروهای امنیتی سر می رسیدند ما به پل آبشوران واقع در چهار راه اجاق می رفتیم و مخفی می شدیم تا اوضاع آرام شود و بتوانم همه را راهی خانه کنم.
زمانی که در مسجد حبس شدیم
وی به یکی از خاطرات خود در روزهای تظاهرات اشاره کرد و افزود: در یکی از راهپیمایی ها از دست نیروهای شاه به مسجد «کوچیکه» واقع در نواب پناهنده شدیم و از ساعت ۱۰.۳۰ صبح تا پنج بعداز ظهر در این مسجد زندانی شدیم چرا که ماموران، مسجد را محاصره کردند و با گاز اشک آور سعی در تسلیم کردن ما داشتند.
این بانوی مبارز افزود: وضعیت بدی بود حالت خفگی به همه دست داده بود، سرانجام توسط مردان خانواده هایی که در پشت مسجد سکونت داشتند از دریچه های مسجد نجات پیدا کردیم و همه را به خانه رساندیم.
افسری افزود: بار دیگر به مسجد جامع پناهنده شدیم و تا ساعت ۱۱ شب حبس شدیم که با همراهی پسرم و دوستانش آزاد شدیم.
وی با تاکید براینکه برای انقلاب کاری نکرده ایم، افزود: از دختران شهرم می خواهم که پشتیبان انقلاب باشند و برای دفاع از آرمان ها همیشه در صحنه باشند.
«سکینه محمدی» نام زن مبارز دیگری است که در روزهای قبل از انقلاب دبیر آموزش و پرورش بوده است،
در روزهای نزدیک به پیروزی که مدارس را تعطیل می کردند او نیز پای سخنان شهید جعفری (اولین فرمانده سپاه کرمانشاه و از مبارزین قبل از انقلاب) در زمینه ظلم های حکومت پهلوی می نشست و به سمت خیابان رفته و شعار سر می داده است.
به صورت خانوادگی در تظاهرات شرکت می کردیم
«احترام پورشکری» بانوی دیگری است که نه تنها در روزهای انقلاب نقش پررنگی داشته بلکه در هشت سال دفاع مقدس نیز به حمایت خود از انقلاب بزرگ اسلامی ادامه داده است و فرزند به نام شهید «عبدالرضا زنگنه» را به این انقلاب تقدیم کرده است.
وی به ایرنا گفت: خودم، خواهرم و عروسم در راهپیمایی های انقلابی شرکت می کردیم، در روزهای انقلاب پسر شهیدم اعلامیه و بیانیه های امام خمینی (ره) را به دستم می سپرد و من آنها را در منزل شخصی مخفی می کردم.
پورشکری ادامه داد: خانه ام در آن روزها در خیابان ۴۰ متری سیروس که نزدیک محل تظاهرات انقلابیون بود قرار داشت و بارها اتفاق می افتاد که درب منزل را باز می گذاشتیم تا انقلابیونی که از دست نیروهای شاه متواری می شدند به این خانه پناه بیاورند.
مادر شهید زنگنه ادامه داد: مادری نبودم که در خانه بنشینم تا زمانی که سالم بودم یعنی تا سال ۹۲ فعالیت کرده ام، اکنون این انقلاب را دوست داریم و هر کاری که انجام داده ایم را تنها یک وظیفه می دانیم.
نقش بانوان مبارز کرمانشاه برای به ثمر رساندن انقلاب
در پایان مسوول اداره مشارکت زنان اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس کرمانشاه در گفت و گو با ایرنا، با بیان اینکه زنان این استان در روزهای انقلاب نقش پررنگی داشته اند، گفت: با توجه به اینکه در روزهای قبل از انقلاب حساسیت کمتری بر روی زنان برای فعالیت های انقلابی وجود داشت از همین رو این بانوان بیشتر به پخش و جابه جایی اعلامیه و شرکت در راهپیمایی ها اقدام می کردند.
«آذر آزادی» از جابه جایی مهمات و اسلحه در زیر چادر به عنوان فعالیت دیگر زنان انقلاب یاد کرد و افزود: جلسات و محافل مذهبی خانگی از دیگر پایگاه های زنان مبارز برای شناسایی و جذب نیروهای انقلابی بود.
آزادی ادامه داد: بانوانی همچون «طیبه سادات زمانی» در کنگاور که در دی ماه ۵۷ به شهادت رسید، «شهیده فوزیه شیردل»، «احترام پورشکری» از جمله بانوان مبارز کرمانشاه برای به ثمر رسیدن انقلاب هستند.
این نویسنده یادآور شد، شهیده زمانی در تظاهرات روز ۱۷ دی ماه ۱۳۵۷ در کنگاور به دست رژیم طاغوت به شهادت رسید. روزنامه اطلاعات در تاریخ ۲۰ دی ماه ۱۳۵۷ در انعکاس خبر شهادت این جوان انقلابی نوشت: طیبه زمانی نماینده امام در طبس به گلوله بسته شد.
این مسوول با بیان اینکه زنان کرمانشاه در روزهای قبل از انقلاب بیشتر نقش حمایتی از انقلابیون را برعهده داشتند در قالب مثالی عنوان کرد، مادر شهیدان اشک تلخ از دیگر زنانی بود که در روزهای انقلاب یا به نیروهای انقلابی پناه می داد یا برای آنان غذا می پخت و یا به پانسمان مجروحان می پرداخت.
پایگاه های زنان انقلابی در کرمانشاه
آزادی از مسجد بروجردی، مسجد امام حسن (ع) (مسجد کوچیکه)، مسجد جلیلی، به عنوان اصلی ترین پایگاه مبارزین انقلاب یاد کرد و گفت: اکثر مادران شهدای انقلاب و دوران دفاع مقدس در این راهپیمایی ها و تظاهرات انقلابی حضور پررنگ داشته اند.
آزادی از کتابی با عنوان «طریق زینبی» اشاره کرد و گفت: در فصل نخست این کتاب به موضوعاتی همچون نقش زنان کرمانشاه در روزهای انقلاب پرداخته شده و خاطراتی در این زمینه بازگو شده است.
به گفته وی، فصل دوم این کتاب به نقش زنان شامل پرستاران و جانبازان و امدادگران به دوران دفاع مقدس و فصل آخر به زنان فعال شهیده پرداخته شده است.
این مسوول با تاکید براینکه گردآوری تاریخ شفاهی «مینا اشک تلخ» در دست اجرا است، ادامه داد: در این مجموعه از فعالیت های این خانم در روزهای انقلاب و جنگ سخن به میان آمده و گردآوری تاریخ شفاهی بتول افسری و زهره قمری اقدام دیگری است.
همچنین تقدیم ۸۵۰ زن شهیده، ۱۵۵۰ بانوی جانباز و ۷۵۰ شهید زیر ۱۵ سال از سندهای افتخار مردم این استان است، رتبه اول زنان جانباز کشور و دومین استان که بیشترین تعداد زنان شهیده را تقدیم انقلاب اسلامی کرده از آن کرمانشاه است.
گزارش از زهره کریم زاده