به گزارش تابناک از قزوین به نقل از گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ پایگاه اینترنتی «نشنال ریویو» در گزارشی نوشت: این هفته بمب افکن های روسی از پایگاه های هوایی ایران به پرواز درآمدند تا اهدافی را در سوریه مورد حمله قرار دهند. به دنبال این اقدام، وزارت امور خارجه آمریکا مدعی شد غافلگیر نشده است. این نخستین بار بود که ایران پس از انقلاب این کشور مجوز انجام عملیات به یک کشور خارجی را از خاک خود صادر کرد.
نظم نوین خاورمیانه با شتاب در حال شکل گیری است. اتحاد 40 ساله مصر و آمریکا که زمانی بر منطقه حاکم بود، حالا جای خود را به برتری ایران و روسیه داده است. بعد از هشت سال عقب نشینی و انفعال آمریکا، همین مسئله انتظار می رفت. توافق هسته ای آمریکا با ایران، تخلیه نیروهایش از عراق و بی تحرکی در سوریه این نتیجه را به بار آورد.
در ادامه این گزارش موارد زیر ذکر شده است:
• قرار بود توافق هسته ای با تهران، مقدمه آشتی میان ایران و آمریکا باشد. اما برعکس، باعث تقویت اتحاد تهران و مسکو شد. پس از رفع تحریم ها و عادی شدن روابط بین المللی تهران، روسیه بود که با قراردادهای بزرگ از جمله سامانه موشکی اس-300 به سوی ایران شتافت. استفاده روسیه از پایگاه هوایی ایران، باعث شکل گیری سطحی جدید از همکاری و مانور قدرت مشترک آن دو شده است.
• این حملات، از حریم هوایی عراق می گذرد. پیش از خروج آمریکایی ها از عراق، چنین اتفاقی ممکن نبود. خلا ناشی از خروج نیروهای آمریکایی، نه تنها معبری برای عبور روسیه فراهم کرده است، بلکه باعث شده عراق پس از صدام حسین، محو ایران شود.
• سال گذشته هنگامی که روسیه حملات هوایی در سوریه را آغاز کرد، اوباما کاری انجام نداد. او فقط پیش بینی کرد ولادیمیر پوتین، خود را در باتلاق گرفتار کرده است. نه تنها بشار اسد نجات پیدا کرد، بلکه نیروهای او وارد حلب شده و در این جنگ دست بالا را دارند. در عین حال، وزیر امور خارجه آمریکا، ناامیدانه این سو و آن سو می رود و صلح استمداد می کند. او حتی پیشنهاد کرده است اگر پوتین تعهد بدهد آرام آرام پیشروی کند، اطلاعات خود را در اختیار مسکو قرار دهد و مداخله آن در سوریه را مشروع بشناسد.
در ادامه این گزارش با گزارش ادعا شده است: به دستاوردهای روسیه نگاه کنید. کشوری که ضعیف بود، میراث اقتصادی ضعیف شوروی را یدک می کشید و ارتشی فرسوده داشت، حالا قدرت پیدا کرده است.
پوتین در اروپا یک تنه نقشه ها را عوض کرده است. تصرف کریمه بوسیله او غیرقابل برگشت است. اروپایی ها با اشتیاق در حال رها کردن تحریم های خود علیه روسیه هستند. پیشروی در اوکراین هم ادامه دارد. حالا روسیه می خواهد از جنگ افزارهای خود علنی تر استفاده کند.
به ادعای این گزارش، پوتین به بهانه تروریسم اوکراین در کریمه، تهدید کرده تلافی می کند و نیروهای خود در هشت نقطه مرزی با اوکراین را به حالت آماده باش درآورده است، دستور مانور نظامی در دریای سیاه داده و ضدهوایی های خود را در کریمه مستقر کرده است. با این کار، روسیه به طور عملی به فضای هوایی اوکراین دسترسی خواهد داشت.
در حالی روسیه از فضای ایجاد شده استفاده می کند که اوباما هنوز حاضر نیست سلاح های دفاعی به اوکراین بفرستد. واکنش او به هر دو طرف این بوده است که خویشتندار باشند. روسیه در ادامه گسترش فعالیت های خود، قرار است در دریای جنوبی چین، با پکن مانور دریایی برگزار کند و با این کار به طور عملی از ادعای سرزمینی چین دفاع خواهد کرد.
اما اوباما هنوز هم نگران نیست. او آن قدر باهوش هست که ژئوپولتیک را بشناسد. اما اهمیت نمی دهد. زیرا برای او مسائل داخلی از اهمیت بیشتری برخوردارند. بخشی از این بی‌توجهی نیز به این دلیل است که می داند دستان آمریکا آلوده است و نمی تواند دیگر نقش میانجی بین المللی را بازی کند. او می داند این اقدامات در دراز مدت بی فایده خواهد بود.
بنابر این گزارش، نوسان های قدرت در روابط ماهیتی ناپایدار دارند. اوباما در مصر، سازمان ملل و در خود آمریکا نشان داد به جهانی متمایل به عدالت معتقد است و به محاسبات تفکر قرن بیستمی و تسخیر ذهن ها اعتقادی ندارد.
حالا بعد از هشت سال نتیجه تفکرات او را می بینیم. اوکراین از دست رفت، اروپای شرقی در آستانه نابودی است، سوریه به گورستان تبدیل شده است، ایران عراق را در سلطه دارد و تهران و مسکو، سرتاسر شمال خاورمیانه را زیر پوتین های خود دارند. به ادعای این گزارش، در بطن این ناآرامی ها، یک واقعیت وجود دارد. ایران و روسیه و چین می دانند چه می خواهند: قدرت، قلمرو و اقتدار. اما اوباما دیدگاه دیگری دارد و این‌ها را بیهوده می‌داند.