به گزارش خبرنگار تابناک از جزیره کیش، کارت کیشوندی در گذر زمان و در پی افزایش تقاضای صدوراین کارت برای افرادی که حتی در جزیره سکونت ندارند همه گیر شده است و بر اساس آمارهای موجود در جامعه چنین به نظر می رسد که تعداد این افراد رو به افزایش می باشد. در این میان می توان به اساتید دانشگاه ها که فقط یک روز در هفته یا دو هفته ای یک بار آن هم به مدت یک روز کاری برای تدریس به کیش سفر می کنند و یا به افرادی که فقط با خرید یک دستگاه واحد مسکونی و تهیه یک معرفی نامه صوری “اشتغال به کار در جزیره” اشاره داشت. چطور می شود وقتی فردی که در کیش ساکن نیست، سختی گرمای طاقت فرسای کیش، مشکلات موجود و … را تجربه نمی کند و از اقتصاد در گردش جزیره برای هزینه کرد در سرزمین اصلی استفاده می کند. اسم کیشوندی را یدک می کشد. آیا این کارت شناسایی آن هم با کاربرد محدود، صرفا در حوزه آمارگیری کیشوندان تمرکز دارد؟
کارت کیشوندی که قرار بود پلی باشد برای بهرهمندی ساکنان از خدمات و امکانات تفریحی جزیره با شرایط ویژه؛ اما واقعیت امروز چیز دیگری بر خلاف آن را به تصویر می کشدکه بسیاری از این خدمات با همان قیمتهای گردشگری به کیشوندان عرضه میشود. تساوی هزینهها، این سوال را در اذهان عموم مردم ایجاد میکند که چرا یک ساکن جزیره باید برای استفاده از امکانات رفاهی محل سکونتش، همانند یک گردشگر هزینه پرداخت کند؟