کد خبر: ۵۷۴۱۱۸
تاریخ انتشار: ۱۳ اسفند ۱۳۹۶ - ۱۶:۰۰ 04 March 2018

جامعه ای برای بانوان

انسان موجود زنده ای است که شاکله ی وجودی و آفرینش او از نظر ظاهر و باطن و جسم و روح با دیگر موجودات متفاوت و کامل تر از آنها است.

او میتواند شناخت و معرفت خود را تا اعماق هستی رسوخ دهد و همه هستی را در اختیار خویش قرار دهد.

و برای در دست گرفتن اهداف آفرینش و حیات از هر آنچه دارد ابزار بسازد و این موجودیت معنایی ندارد مگر تفسیر زندگی و حیات انسانی.

در چنین جایگاهی است که در مقام انسانیت و کمال در برابر معبود خویش می ایستد و شاکر نعمتهای لایتناهی میشود.

در این جایگاه وظایف انسانها (زن و مرد) در خانواده و جامعه چیست؟

برای رسیدن به یک زندگی انسانی همراه با شادمانی تحت لوای قرب الهی چگونه باید عمل کرد؟ هدف از آفرینش دوجنس (زن و مرد) تنها برتری یکی بر دیگری تلقی می شود یا هدفی والا و متعالی دارد؟

با تامل و تعمق بر ذات پاک آفرینش در می یابیم که جایگاه انسانی در مقام والا و ویژه ای قرار دارد که برتری جنسیتی را به راحتی نفی می کند.

تحقیقات نشان داده زنان همواره در کنار مردان در رشد و شکوفایی جوامع و همچنین در تمدن سازی نقش آفرین بوده اند اما از همان زمان های دور همچنان مورد بی مهری و داوری غیر منصفانه قرار گرفته اند ،این در حالی است که حتی اندیشمندان و کارشناسان علوم اجتماعی و انسانی خواسته یا ناخواسته نقش حقیقی و جایگاه واقعی زن را در پیکره انسانی نشناختند.

" از دامن زن مرد به معراج می رود" (امام خمینی)

با توجه به این جمله زیبا در می یابیم که زن تنها آفریده ای است که توانایی پرورش وباروری افراد را در دامان خود را دارد و افرادی تحویل جامعه می دهد که سازندگان جامعه خویش خواهند بود. بنابراین جایگاه اجتماعی بانوان هم تراز با جایگاه ویژه شان در کانون خانه و خانواده است. نقش مهمی که بانوان در اجتماع دارند بسیار مهم و ارزشمند است. اما دلیل آن که توانمندی های این گوهرهای با ارزش در جامعه کمتر دیده می شود چیست؟

جامعه ما در گیر نگرش های ذاتی و سنتی است به همین دلیل به بانوان فرصت های یکسان با مردان را نمی دهد. در جامعه ما فرایند مردسالاری دارای سابقه ای طولانی است و آثار آن در ما و نوع نگاه جامعه باقی مانده و کاملا مشهود است.البته باید گفت در سالهای اخیر حرکت های رو به رشد در جهت حضور بانوان نیز صورت گرفته که متاسفانه به دلیل همان نگرش و نگاه ذاتی و سنتی ناقص انجام شده است. در نظام کارفرمایی و کارگزاری نگاه به بانوان ابزاری است و پایین تر از مردان است و حق و حقوقشان بنابر یک سری تعاریف که در جای خود قابل بحث است نسبت به آقایان کمتر و پایین تر است.

در موارد بیشماری حضور بانوان را برای اکثر مشاغل و حرکت های اجتماعی باور نداشته و متاسفانه این نوع اندیشه و نگرش باعث شده تا بانوان به این باور برسند که در حل مسائل خود در جامعه عاجز هستند . نگاه مردسالارانه ای که حاکم است تمام معیارها را به صورت مردانه مورد سنجش قرار می دهد.

با بررسی دقیق در می یابیم که جامعه مردان و زنان تنها در ظاهر نشان از برابری دارد ولی در پس پرده ظواهر، نا برابری چهره زشت خود نشان می دهد ، چرا که می بینیم بیشترین محدودیت ها و آسیب های اجتماعی برای دختران و بانوان در جامعه رقم خورده است. با این که شعار و داعیه ی آن را داریم که بانوان ستون های اصلی و مدیریتی خانواده هستند ولی اگر همین ستون و مدیر به مرز طلاق برسد بیشترین آسیب را از اجتماعش خواهد دید.متاسفانه قانون و ساختار اجتماعی ، مسوول کنترل نگاه اجتماعی است که باعث تضعیف شخصیت و حضور بانوان می شود.

از نظر مشارکت بانوان در امر سیاست گذاری ها باید گفت از دهه 70 تا کنون روند رو به رشدی وجود داشته است اما آمارها نشان می دهد که عمده حضور بانوان در سطوح میانی مدیریت بوده و نقش آنها در سطوح بالاتر و عالی رتبه بسیار اندک است.

در اصل بیست و یکم قانون اساسی در خصوص حقوق بانوان آمده است که " دولت موظف است حقوق زن را در تمام جهات با رعایت موازین اسلامی تضمین نماید و با توجه به بخش سوم منشور حقوق و مسوولیت های بانوان در نظام جمهوری اسلامی ایران (1383) بانوان باید حق مشارکت در سیاستگذاریها ،قانونگذاری ها،مدیریت،اجرا،نظارت در امور فرهنگی به ویژه مسائل بانوان و همچنین حق تبادل اطلاعات و ارتباطات فرهنگی سازنده در ابعاد ملی و بین المللی را داشته باشند.می بینیم که قانون در خصوص بانوان دستورات مشخصی دارد که متاسفانه همان نگرش مانع عملیاتی شدن قوانین است.

تعداد زیادی از مدیران بر این باور هستند که بانوان شایستگی لازم در جایگاه های عالی رتبه را دارند ولی بیش از 80 درصد آنها مدیریت را کاری مردانه می دانند این در حالی است که در نظر سنجی از تعدادی مدیران رده بالا مشخص شد با وجود اطلاع از انضباط و وظیفه شناسی و تعهد بانوان نسبت به آقایان ولی در نهایت آقایان را به عنوان نیروی کار در جایگاه های عالی مدیریت انتخاب می کنند که این موضوع باز هم به نوع نگرش جامعه بر میگردد.

نقش رسانه ها را نیز برای پرورش و تغییر نگرش جامعه نباید نادیده گرفت ، مادامی که رسانه ها با نگرش منفی به جامعه زنان بنگرند ، هرگز نمی توان جامعه ای پویا داشت. رسالت یک رسانه در انعکاس نگاه دو سویه مردم و مسوولین و اجتماع حاکم است فارغ از تعصب های شخصی و بی پایه و اساس.

در جایی که بانوان به بیان کمترین حقوق خود مبادرت می ورزند با هجمه وسیعی از واکنش مخالف جامعه روبرو می شوند که با دلایل گوناگون سعی در سرکوب کردن حقوق زنان را دارند. نکته حائز اهمیت آن است که به دلیل القاء نگرش جامعه بانوان نیز کمتر خود را باور داشته و در نیل به اهداف خود کمتر مشارکت می کنند .

هنگامی که بانوان از حقوق خود صحبت می کنند این رسانه ها هستند که با پوشش صحیح از این حقوق می توانند صدای آنها را به گوش همگان برسانند که متاسفانه در اغلب موارد به جای تعمق در به ثمر رساندن این حقوق ، بانوان را مورد تهاجم بی عدالتی قرار می دهند . و بستری را ایجاد می کنند که حضور بانوان و درخواست های به حقشان با بهانه های مختلف از سوی اقشار مختلف روبرو شده و معضلات جامعه را مانند وجود آمار بالای طلاق،رفاه فرزندان، وضعیت معاش و آموزش و پرورش و ... را به میان می آورند که ظاهرا این معضلات را دلیل حضور بانوان در جایگاه اجتماعی می دانند ولی سوالی که پیش می آید آن است که وجود این معضلات با نوع زندگی اجتماعی بانوان ایجاد شده و آقایان را در پیدایش این مشکلات مبرا بدانیم؟ آیا با وجود این معضلات همیشگی در کشور که متاسفانه در تمام کشورها هم وجود دارد ،آقایان زندگی اجتماعی و شخصی و تفریحی خود نادیده میگیرند ؟ درست مانند توقعی که از زنان در این خصوص انتظار می رود ؟

چرا با هربار درخواست های مشارکت کاملا مشروع و قانونی واسلامی از سوی بانوان باید معضلات اجتماعی که برای کل جامعه است مانند پتکی بر سر آنان فرود آید تا صدایشان در نطفه خفه شود؟

باید توجه داشته باشیم که زن و مرد باید از فرصت های برابر بهره برده تا مشخص شود که زنان توانایی رشد و کسب مقام های شایسته فراوان را دارند. دولتمردان باید بداند بدون حضور بانوان جامعه خود در عرصه های مختلف سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و... نمیتوانند تعادل را برقرار کرده و جامعه ای پویا و استوار داشته باشند.

خوشبختانه اخیرا در برخی نقاط کشور می بینیم که نگاه مسولان به حضور بانوان در عرصه های مختلف تلطیف شده و کارشناسانه تر می اندیشند . این مهم را با حضور بانوان در ورزشگاه که با تدبیر و مدیریت صحیح و نگرشی اسلامی و البته بااحترام به حقوق ویژه بانوان در جزیره کیش که اخیرا انجام شد نوید بخش یک حرکت نوین با اندیشه سالم و درست و سازنده می توانیم تلقی کنیم.

نگاهی که نه جنسیتی بلکه از نوع احترام ، قابلیت و تاثیرگذاری به بانوان صورت پذیرفت . همراهی مدیران ارشد سازمان منطقه آزاد کیش و نیروی انتظامی کیش توانست جایگاه ویژه ای برای بانوان تعیین نموده و آن ها نیز دوش به دوش همسران و برادران وپسران خود برای دیدن مسابقات والیبال جهانی ساحلی وارد ورزشگاه شوند.

در این میان برخورد بسیار مناسب و تاثیر گذار خادمان نیروی انتظامی با مردم که برای حفظ و حراست هرچه بهتر برگزار شدن مسابقات بود را نمیتوان نادیده انگاشت .

بانوان کیش با حضور خود ثابت کردند نه منقلب شدند و نه منقلب کردند بلکه الگوی مناسب و کامل یک بانوی ایرانی باوقار و متانت را نشان دادند .

بانوان باید بدانند برای رسیدن به حقوق کامل و شرعی و قانونی خود نیاز به تفکر ، دانش و تلاش دارند تا بتوانند در تمام عرصه ها ظاهر شوند. حضرت امام خمینی (ره) می فرمایند: اگر زنان انسان ساز از ملتها گرفته شوند ، ملت ها به شکست و انحطاط خواهند رسید .

برای داشتن یک جامعه توسعه یافته و پیشرفته باید اندیشه ی سالم داشت بدون هیچ تبعیض نژادی و جنسیتی - پس بیایید سالم بیاندیشیم.

 

هاله گل افروز - کیش

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار