به گزارش تابناک : به نقل از تارنمای بیروت پرس لبنان، درگیری زودهنگام میان محور مقاومت و رژیم صهیونیستی دقیق ترین توصیفی است که می توان از وضعیت کنونی ارائه داد. هر لحظه که تروریست ها شکست های بیشتری می خورند زمان درگیری نزدیکتر می شود. به طوری که رهبران رژیم صهیونیستی به دلیل شکست های پی درپی گروه های تروریستی در حالت یاس و ناامیدی به سر می برد. زیرا آنان به طور گسترده بر این گروه ها تکیه کرده بودند. حمله های رژیم صهیونیستی به سوریه پس از هر بار شکست گروه های تروریستی نشان دهنده این مساله است.
دستگاه اطلاعاتی رژیم صهیونیستی به طور جدی پیش از جنگ علیه سوریه با وضع طرح های اطلاعاتی و نظامی هدفمند برای تجزیه سوریه با دستگاه های اطلاعاتی آمریکا، کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس و کشورهای اروپایی همکاری کرد. این مساله ای است که دیگر بر کسی پوشیده نیست و با ده ها سند می توان آن را به اثبات رساند.
هنگامی که رژیم اسرائیل در گزارش مرکز امنیت ملی این رژیم اعلام کرد که حزب الله نخستین دشمن این رژیم است این به مفهوم آن است که سوریه با حزب الله همکاری خواهد کرد. عرصه درگیری آینده تنها در لبنان یا سوریه نخواهد بود. سید حسن نصرالله دبیر کل حزب الله این معادله را در هم شکست. او اعلام کرد که جبهه های جنگ سوریه و لبنان و اراده ها یکی است. مقاومت به عنوان یک راه و شیوه بر پایه شرط و معیارهای جدیدی که مقاومت آن را مشخص خواهد کرد وارد نبرد خواهد شد. هنگامی که اصطلاح مقاومت به کار برده می شود منظور سوریه و همپیمانان آن و در راس آنها حزب الله است. این همکاری با خون شهداء تقویت شده است و هیچ کسی نخواهد توانست آن را از بین ببرد.
هنگامی که رژیم صهیونیستی در سال 2006 میلادی به لبنان حمله کرد هدفش آن بود که یکی از بال های قدرتمند سوریه را بشکند تا سوریه تسلیم شود. همچنین هنگامی که رژیم صهیونیستی در سال های 2008 و 2009 میلادی به باریکه غره حمله کرد هدفش آن بود که دیگر بال قدرتمند سوریه را بشکند. اما رژیم صهیونیستی در هر 2 نبرد با شکست روبرو شد و به هدف خود نرسید. در نتیجه این شکست مقاومت لبنان و فلسطین و در کنار آنها سوریه هرچه بیشتر قدرتمندتر ظاهر شدند.
سوریه اکنون دیگر آن کشور به مفهوم کلاسیک آن نیست. سوریه اکنون پس از 6 سال مقاومت به الگویی برای مقاومت تبدیل شده است. این کشور تاوان کل منطقه را می پردازد. آمریکا و رژیم صهیونیستی تنها سوریه را هدف قرار نداده اند. دیگر کشورهای عربی با برقراری توافق نامه هایی در برابر طرح استعمارگری تسلیم شده اند. اما سوریه سال ها است که در برابر طرح های استعمارگران سر تسلیم فرود نیاورده است. این کشور تصمیم گرفت گزینه مقاومت را در دستور کار قرار دهد و هزینه آن را که از هرینه تسلیم شدن کمتر می داند. این گزینه ای است که با وجود ویرانی سوریه هنوز هم ارزش آن مشخص نشده است. اما این انتخابِ درست ترین گزینه بود.
سوالی که اکنون مطرح می شود درباره وقوع درگیری نیست. زیرا درگیری به طور مستقیم میان محور مقاومت و رژیم صهیونیستی در جریان است. گروه های تروریستی ابزار رژیم صهیونیستی و همپیمانان آن هستند. پرسش این است که پس از نابودی این گروه ها این درگیری ها چگونه خواهد بود؟
پاسخ این است که محور مقاومت از چگونگی، زمان، مکان و شرایطی که قرار است وارد نبرد شود، آگاهی دارد. به یقین رژیم صهیونیستی اکنون در انتظار است و این رژیم منتظر نخواهد ماند که ما دوباره وضعیت خود را مرتب کنیم. این رژیم فرماندهان خود را مجبور خواهد کرد که به درگیری که میدان های آن لبنان و سوریه است وارد شوند. ارتش رژیم صهیونیستی برای آخرین بار تلاش خواهد کرد که راهبرد قدیمی خود را که بر استفاده از جنگنده ها و تانک ها استوار است به کار گیرد. زیرا با استفاده از جنگنده های مدرن f-35 احتمال دارد بتواند حریم هوایی لبنان و سوریه را نادیده بگیرد.
هدف قرارگرفتن زیر ساخت های سوریه و لبنان بخشی از بانک اهداف این رژیم خواهد بود. زیرا این رژیم نمی تواند مراکز نظامی حزب الله را هدف قرار دهد. همچنین این رژیم نخواهد توانست مانند گذشته بخشی از نظامیان را از ارتش سوریه جدا سازد.
محور مقاومت و ارتش سوریه اسلوب محرمانه ای را به کار گرفته است. آنها از جنگ تجربه های فراوانی را به دست آورده اند و می توانند با شیوه های و اصول جدیدی به جنگ وارد شوند. بمباران گسترده ای که ارتش رژیم صهیونیستی به آن دست خواهد زد هرگز موفق نخواهد شد زیر ساخت های نظامی را مورد هدف قرار دهد. زیرا ارتش این رژیم نیاز دارد به ده ها هزار حمله هوایی دست زند تا بتواند یک یگان ارتش سوریه را هدف قرار دهد. دستیابی به این هدف در سوریه و لبنان بسیار سخت است. جنگنده هایی که دست به حمله خواهند زد با چالش های زیادی روبرو خواهند شد. آنها با استفاده از پدافندهای هوایی در گذرگاه های هوایی در ارتفاعات، هدف قرار خواهند گرفت.
این مساله ای است که رهبران رژیم صهیونیستی را ترسانده است. آنان به دنبال به کاربستن گزینه دیگری هستند و آن به کارگیری موشک های دقیق است. استفاده از این موشک ها هم تغییری در معادله نبرد به وجود نخواهد آورد. همچنین اگر رژیم صهیونیستی زیر ساخت های سوریه و لبنان را هدف قرار دهد این موضوع سبب می شود نیروهای مقاومت زیر ساخت های این رژیم را هدف قرار دهند. این موضوع برای شهروندان این رژیم ترسناک خواهد بود.
اگر رژیم صهیونیستی با زره پوش های خود پیشروی کند در مرحله نخست پیشرفت هایی خواهد داشت اما در مراحل زره پوش های آن زمینگر خواهند شد و زره پوش های آن همانند رخدادهای وادی الحجیر و سهل الخیام به تابوت هایی متحرک تبدیل خواهند شد. این مساله برای سرنوشت و وجود این رژیم نتایج ناگواری به دنبال خواهد داشت. این نشان می دهد که گزینه های آینده رژیم صهیونیستی در جنگ با محور مقاومت یکی از دیگری تلخ تر خواهد بود. از این رو این معادله اگر چه برای محور مقاومت سخت است اما برای رژیم صهیونیستی و شهروندان بسیار دردناک خواهد بود.
منبع : تسنیم